Regulacja pokroju zbóż, przy wzrastającej intensyfikacji produkcji ma coraz większe znaczenie. Świadomość o roli, którą spełniają retardanty, czyli regulatory wzrostu jest coraz bardziej powszechna. W dzisiejszym wpisie przedstawimy Wam dlaczego zjawisko prawidłowej regulacji wzrostu jest tak istotne do wykorzystania potencjału plonotwórczego zbóż.
Skracanie to przeciwdziałanie wyleganiu zbóż. Tak można w skrócie opisać sens wykonywania zabiegu regulacyjnego. Wykonując najczęściej dwa zabiegi skracania w czasie wegetacji, chronimy zasób swojego portfela. Wylegnięte zboże to nie tylko trudniejszy zbiór, ale także straty w ilości i jakości plonu.
Z jakich przyczyn może dojść do wylegania?
- najczęstszym powodem jest zbyt gęsty siew w optymalnych terminach do siewu konkretnego gatunku zboża. Rośliny, których jest zbyt dużo na jednostce powierzchni bardzo silnie konkurują ze sobą o światło, a tym samym intensywnie rosną. Źdźbła są wiotkie i niebezpiecznie wydłużone, co sprzyja wyleganiu;
- wystąpienie chorób podstawy źdźbła sprzyja wyleganiu ze wględu na uszkodzenie przez patogeny grzybowe tkanek u podstawy rośliny, przez co jest ona w tych miejscach bardziej podatna na przełamanie = wyleganie;
- przenawożenie azotem to najczęstszy powód wylegania na stanowiskach, gdzie nie bierze się pod uwagę bilansu azotu wynikającego z uprawy przedplonu (motylkowe, rzepak);
- podatność odmian na wyleganie z pewnością większe znaczenie miało w przeszłości. Obecnie hodowla coraz śmielej kroczy w kierunku stworzenia odmian, które oceniane będą co najmniej przyzwoicie w tym parametrze;
- bezorkowa uprawa sprzyja występowaniu wylegania korzeniowego;
- silne wiatry i ulewne deszcze, które bardzo często, szczególnie w czerwcu niweczą całoroczną pracę rolnika. Stosując retardanty w dużym stopniu ograniczamy negatywny wpływ zjawisk pogodowych, jednak nie jesteśmy w pełni zabezpieczyć plantacji przed nimi plantacji.
W punktch wyżej znalazło się sformułowanie „wyleganie korzeniowe”. Jest to jedna z dwóch możliwości wylegania zbóż podczas wegetacji. Wyleganie korzeniowe następuje w efekcie długotrwałych opadów deszczu, w wyniku których mokre kłosy i źdźbła stają się za ciężkie, a mokra gleba nie jest w stanie utrzymać systemu korzeniowego.
Wyleganie łodygowe występuje w wyniku silnego wiatru i intensywnego, z reguły krótkotrwałego opadu deszczu. Efektem jest przełamywanie się źdźbeł, które zależy od długości, średnicy i grubości ściany źdźbła oraz stanu zdrowotnego rośliny.
Optymalnym terminem rozpoczęcia regulacji wzrostu jest faza BBCH 29-30 (koniec krzewienia-początek strzelania w źdźbło). Wtedy to kolanka, czyli zawiązki przyszłych źdźbeł zmieniają kolor na intensywnie zielony. Drugi termin stosowania regulatorów wzrostu rozpoczyna się od fazy BBCH 31 (faza pierwszego kolanka), kiedy drugie kolanko zaczyna się oddzielać od pierwszego, znajdującego się mniej więcej 2cm nad powierzchnią gleby.
Rynek oferuje pięć substancji czynnych, które działają typowo na skracanie zbóż. Są to: chlorek chloromekwatu, trineksapak etylu, prohesadion wapnia wraz z chlorkiem mepikwatu oraz etefon. Charakterystykę i zastosowanie przedstawimy w następnym wpisie.